ΗΜΕΡΑ 3

Ένα από τα πράγματα που μου αρέσει πολύ όταν διαβάζω βιβλία είναι να βρίσκω διατυπωμένες με εξαιρετικό τρόπο σκέψεις που έχω καιρό στο μυαλό μου αλλά δυσκολεύομαι να διατυπώσω από-μόνη-μου. Χθες, συνέβη πάλι.

Ξεκίνησα να διαβάζω αυτό το μικρό βιβλίο με το μίνιμαλ εξώφυλλο και εκεί, στην πρώτη σελίδα, αναφέρονταν και οι τρείς σκέψεις που έχω αυτό το καιρό. Ή έστω οι τρείς από τις πέντε.

1. Νιώθω πάντα μία αόριστη νοσταλγία όταν περνάω πολύ καιρό μακριά από την πρωτεύουσα και ανακουφίζομαι όταν τελικά ξαναβρίσκω την κίνηση και το συνωστισμό.

2. επιστροφή

3. να διαπιστώσουμε με έκπληξη, και με όρους αναγκαστικά πολύ κοινότοπους, πόσο γρήγορα πέρασε ο χρόνος, ή για να αναρωτηθούμε σχετικά με το τι μπορεί να έχει συμβεί. Καθότι το παράξενο με την αλλαγή δεν είναι το ότι συντελέστηκε, αλλά το ότι δεν την αντιληφθήκαμε.

Αυτός θα είναι ο άξονας της πρώτης ιστορίας που θα γράψω. η επιστροφή και η επανα-προσαρμογή.