η-συνηθεια

Η συνηθεια, σαν τακτική προσαρμογής, είναι κάτι περισσότερο από μία αναγωγή του παρόντος στο παρελθόν. Στη συνήθεια ως ρυθμικότητα, υπάρχουν επινοήσεις τόσο στην αναγνώριση όσο και στην παραγωγή του ρυθμού. Η συνήθεια είναι έκθεση στις τελέσεις της, πεδίο τέλεσης του ιδιου με το έτερο. τι από το ρυθμό είναι καινούριο; τι στο ρυθμό διαφοροποιείται; πώς αλλάζει ο ρυθμός παρότι τα μέτρα μένουν ίδια;